Turismo Rias Baixas

Construíuse no século XII en primeira liña de costa. As continuas reformas achegaron ao conxunto elementos arquitectónicos románicos, góticos e barrocos. Destaca o seu carácter fortificado, pois no século XVI foi lugar de defensa da costa e refuxio de barcos.

Poboado rodeado dunha muralla monumental situado nun outeiro desde a que se obtén un importante control sobre o Atlántico. No exterior da muralla pódense ver varios gravados rupestres con combinacións circulares incompletas engarzadas unhas con outras.

Festa que promociona o ourizo de mar que ten lugar na localidade de Oia no mes de abril. Degústanse ourizos de mar, extraídos das costas de Oia, crus, cocidos ou á brasa e acompañados de pan de millo e viño do país.

Montes rochosos xunto á costa cubertos de matogueira baixa, con piñeiros e carballos nos vales. Esténdese polas poboacións de Tomiño, A Guarda, Oia, Baiona e Gondomar, con puntos coma o monte Lousado, o Alto da Grova ou A Pedra da Gata, que ofrecen vistas panorámicas de gran beleza.

É un enclave único e estratéxico no que se construíu un faro en 1862 que tivo que trasladarse no ano 1924 a unha posición máis elevada. No lugar tamén se conservan baterías militares e sábese que no ano 1949 naufragou alí o navío Thalassa, con pasaxeiros que fuxían da Segunda Guerra Mundial.

Declarado Conxunto Histórico-Artístico, percorrendo as súas empedradas rúas descóbrense casaróns señoriais, coma o pazo de Correa, do século XVIII, o cruceiro da Trindade, do século XV, ou a excolexiata de Santa María, de aspecto fortificado e construída no século XIII.

Festa de Interese Turístico Internacional que ten lugar a primeira fin de semana de marzo e na que se conmemora a chegada da carabela Pinta a Baiona no ano 1493, a primeira noticia que se tivo do Descubrimento de América. A festa enche as rúas de música, mercados e actividades. Escenifícase o relato que Martín Alonso Pinzón lle transmitiu ao corrixidor de Baiona.

Situada na Casa Carvajal, mostra a evolución histórica, urbana e social da Real Vila de Baiona, así coma o protagonismo do seu porto nas rutas de navegación atlántica. Unha das pezas expostas de máis interese é a reprodución da carabela Pinta, que, no ano 1493, chegou ao porto de Baiona procedente de América.

Réplica da embarcación que permanece amarrada no porto de Baiona. No seu interior pódense descubrir detalles sobre a tripulación e sobre a carga que chegou a este porto no ano 1493: metais, plantas, alimentos, animais exóticos…

É o monumento máis destacado de Baiona, deseñado en granito sobre as rochas do monte Sansón polo arquitecto Antonio Palacios e inaugurado no ano 1930. Con 15 metros de altura, representa a Virxe, que sostén unha barca e é un miradoiro ao cal se accede por unha escaleira.

Situada no porto de Baiona, controla a entrada á ría de Vigo. Conserva elementos de época medieval e ata o século XVIII e destaca a súa monumental muralla de ameas flanqueada por torres e garitas. Actualmente aloxa o Parador de Baiona.

Paseo, de máis de 2 quilómetros, que percorre a península do Monte Boi, rodea o castelo de Monterreal e transita por praias e calas con vistas espectaculares. Durante o paseo, dotado con área de descanso e miradoiros, pódense descubrir baterías militares ou percebeiros.

Arco de ferradura, un dos poucos exemplos de arte prerrománico en Galicia que debeu de pertencer a un templo do século X que non se conservou.

Deseño en granito do arquitecto Antonio Palacios edificado entre 1932 e 1937 e consagrado á Virxe do Carmen. Nel mestúranse notas arquitectónicas de inspiración gótica, modernista e mesmo musulmá.

Situado nunha antiga fábrica conserveira, mostra o patrimonio asociado coa ría de Vigo. A recreación de varias batallas, especialmente a de Rande en 1702, reforza a importancia estratéxica da ría.

Festa de Interese Turístico de Galicia que ten lugar durante a primeira quincena de maio para promocionar o choco, elaborado segundo distintas receitas: desde as máis tradicionais, coma a empanada ou o arroz con chocos, ata algunhas máis innovadoras, coma os chocos con fabes.

Montículo que, preto do río Verdugo, ofrece un dominio visual excepcional da entrada da ría de Vigo, das súas ribeiras e mesmo das illas Cíes. Achouse a necrópole megalítica de Cortello dos Mouros e a Mámoa do Rei. Foi ocupado por un castro da Idade do Ferro e, no ano 1477, o bispo de Santiago, Alonso Fonseca, construíu un castelo. Posteriormente, na súa cima construíuse unha ermida dedicada á virxe da Peneda.

Situada no extremo interior da ría de Vigo, agora deshabitada, foi declarada espazo protexido e foi escenario de sucesivos ataques piratas e batallas. Foi ocupada por un mosteiro en época medieval, por un lazareto no século XIX e por unha prisión durante o franquismo. Actualmente acolle un centro de recuperación da memoria histórica.