Convento e muíño de San Martiño

A illa do sur ou de San Martiño está separada da costa de cabo Centolo (monte Ferro) por un estreito coñecido como Freu da Porta. A esta illa non chega o barco de pasaxe. Aínda que as invasións suevas foron coñecidas nestas augas, non quedan restos desa época. No século vi, coa proliferación de ordes relixiosas da Idade Media, instaláronse nas Cíes dous conventos-eremitorios: San Martiño na illa sur e Santo Estevo na illa do medio. Este arquipélago foi obxecto de varios plans de fortificación no século xix, que deron como resultado un almacén de artillería en 1810 no antigo mosteiro de Santo Estevo, e un cuartel de carabineiros e un cárcere próximos á praia A Area de Nosa Señora. Estas instalacións proporcionaron unha maior confianza, que promoveu a repoboación e a instalación de novas actividades, de aí a creación de muíños e outras construcións coma fábricas de salgadura.