Cruceiro del cementerio de Xustáns

Dentro do cemiterio vello, que data do ano 1896, en fronte á entrada principal, atópase este cruceiro que ten como nota distintiva a posición do "pousadoiro"; este apóiase na columna o lado máis estreito, postura pouco frecuente pero moi adecuada para colocar o féretro segundo achégase ao cemiterio, mentres se lle reza un responso. A pedra da mesa descansa en dous rectángulos lixeiramente curvos por dentro. É moi basta e non parece da época do cruceiro.  O pedestal, cadrado, esta hoxe case completamente enterrado debido ao recheo levado a cabo na entrada do cemiterio para facer unha zona con xardíns.  A columna é de sección cadrada ao principio e despois pasa a octogonal. Na cara frontal están esculpidos os símbolos da paixón.  O capitel é especialmente alto, cargado de motivos ornamentais. O ábaco é cadrado, de lados lixeiramente curvos. Das súas esquinas en chaflán saen dúas curtas volutas que non chegan a pecharse en espiral. A cruz é de sección rectangular, con arestas rebaixadas menos nos extremos, que se adornan con catro saíntes. A cartela de INRI é pequena, con letras ben debuxadas.  Pegada á beira esquerdo do hastial vese unha peana, bastante grande, que termina cunha bóla na parte inferior. Sobre ela, un San Francisco, arrodillado, que mira a Cristo. O Cristo ladea a cabeza cara á dereita. Sobre unha longa melena leva unha coroa que apenas se ve. A cara é inexpresiva, da mesma hechura que todas as outras, aínda que con barba. No reverso da cruz, a Coronación de la Virgen polos anxos. A imaxe, de face inexpresiva, está de pé sobre unha cabeza pelada, que lle serve de peana. Leva un amplo manto que lle cobre a cabeza e deixa ver unha melena que cae ata os ombreiros. Recollen no ao Niño Jesús, que leva sentado no brazo esquerdo; no dereito recolle unha punta do manto