Turismo Rias Baixas

Con 636 metros de altitude é unha estratéxica atalaia e o punto máis alto da serra do Morrazo, que brinda unha panorámica aberta sobre As Rías Baixas e as illas atlánticas, a ría de Vigo e as montañas que conforman o linde do río Miño entre Galicia e Portugal.

Evento que ten lugar en setembro, no que se promociona a navalla, un produto autóctono colleitado polos navalleiros da Confraría de San Xosé. As navallas á prancha son a modalidade máis común, pero tamén se preparan á brasa, en revolto, salteadas ou en tosta.

É o punto máis occidental da península do Morrazo, unha paisaxe virxe dunha beleza espectacular, onde o mar domina, xunto cos piñeirais, os cantís e as tranquilas e areosas praias de Nerga e Barra.

É un miradoiro natural sobre as illas Cíes, un lugar máxico que se elixiu como santuario na Idade do Ferro e perdurou en época romana, cando se colocaron máis de 100 altares dedicados ao deus lar Bero Breo, ao que lle solicitaban saúde.

É un lugar estratéxico a escasa distancia das illas Cíes e configura un lugar moi perigoso para a navegación debido ás correntes, saíntes rochosos, néboas e altas ondas. É por iso que dispón de tres faros, un situado en cada punta, para advertir ás embarcacións dos perigos.

Pola costa oeste do municipio de Bueu o Cabo Udra ponlle final á baía de Aldán e sinala o principio da ría de Pontevedra nunha sucesión de pequenas enseadas entre puntos rochosos. Desde o cume do cabo, a 91 metros de altitude, e desde o alto de Carafixo, a 129 metros, as panorámicas son sorprendentes, con vistas á ría de Pontevedra e á illa de Tambo.

Contorno no que se combinan pequenos cantís e praias de alto valor paisaxístico cunha diversidade xeolóxica, de fauna e de flora. Desde o cabo apréciase unha vista da ría de Pontevedra, da illa de Ons e da Punta Couso. Dispón dunha aula que difunde os valores naturais do lugar.

É unha das concentracións de petróglifos máis importantes de Galicia, entre os que destaca unha singular representación de labirintos ademais de círculos, cazoletas e un cervo. Acompáñaos un centro de interpretación que ofrece información sobre os petróglifos e tamén sobre o patrimonio cultural de Marín e da comarca do Morrazo.

O museo, inaugurado en 1992, xurdiu grazas á doazón do pintor Manuel Torres Martínez de máis de 70 obras ao Concello de Marín. O artista, que naceu en Marín no ano 1901, recibiu unha grande influencia de Carlos Maside, do que era bo amigo. O mar e o campo convertéronse nas súas fontes de inspiración en obras dun marcado carácter folclorista.

Trátase dunha ruta de gran beleza que enlaza varios itinerarios que, unindo praias ou portos con bandeira azul, contribúen positivamente ao uso sostible do litoral. Comprende o seguintes tres tramos: Ruta das Praias, Ruta dos Cinco Miradoiros e Ruta Montes e Praias.

Evento gastronómico que ten lugar no mes de xullo no que se degusta a cigala cociñada de distintas maneiras: cocida, en salpicón, en empanada…

O arquipélago de Ons, situado na bocana da ría de Pontevedra, está formado pola illa de Ons e varios illotes, e forma parte do Parque Nacional das Illas Atlánticas. É un lugar illado de gran beleza e cun relevo accidentado, con praias de auga cristalina, cantís e zonas de arboredo. Pódese percorrer a pé ou en bicicleta.

Cita gastronómica que ten lugar en agosto na que se pode degustar polbo preparado de distintas maneiras: desde o tradicional polbo á feira, en caldereta, frito, á prancha ou en empanada, ata receitas máis atrevidas como en croquetas ou en paté.

Festa de Interese Turístico de Galicia que ten lugar no mes de abril, homenaxea o millo corvo, millo cun gran de cor negra que deixou de utilizarse hai décadas e que en 1998 se recuperou seguindo as técnicas tradicionais. Degústanse receitas elaboradas con este tipo de millo.

A súa orixe remóntase á visita que Guillermo Marconi realizou á fábrica de conservas Massó no ano 1928. Foi daquela cando suxeriu a creación dun museo para expoñer a colección de instrumentos de navegación, documentos e libros, obxectos diversos e maquetas de barcos que conservaba a familia. Desde entón incrementáronse as coleccións e, xestionado desde 1994 pola Xunta de Galicia, mostra a historia pesqueira, baleeira e conserveira de Bueu.