Turismo Rias Baixas

Festa que promociona a cultura e a tradición do petote, un produto singular do Cocido de Entroido que consiste nun bolo de fariña de trigo e millo que se coce co cocido e que se serve cortado en rebandas.

Situada en Viascón, é un museo de referencia da música tradicional galega especializado na gaita de fol. Tamén exhibe outros instrumentos musicais tradicionais e fotografías antigas. Presenta a Ricardo Portela, un dos gaiteiros máis coñecidos de Galicia.
Cita previa

É un dos conxuntos de hórreos máis coñecidos de Galicia que, co nome de Eira Grande, reúne ata 12 ao redor dunha gran praza, xunto á Eira do Pallal, onde os campesiños trillaban o centeo e desfollaban o millo. Os hórreos, construídos en pedra e madeira e con cuberta a dúas augas, foron rehabilitados.

Bosque de carballos centenarios e soutos de castiñeiros envoltos dunha vexetación frondosa de fentos, enredadeiras e brións. Consérvase unha ermida dedicada a san Xusto, na que cada agosto se celebra unha romaría. Desde alí pódese acceder aos baños termais de San Xusto, con augas sulfuro-fluoradas.

Agrupa 21 hórreos ao redor dun cruceiro e á ermida da Virxe dos Remedios, no medio de terras de cultivos e casas de aldea.

Ten lugar a primeira fin de semana de decembro. Degústase nos restaurantes París, Victoria e Florida e no bar Gran Sol.

Situado nunha antiga vivenda de arquitectura tradicional, mostra o mundo rural da comarca entre finais do século XIX e a década de 1970: a gandería, a agricultura e os oficios tradicionais acompáñanse doutros aspectos como a vivenda, a alimentación, a infancia, as tarefas tradicionalmente femininas e masculinas e o fenómeno do éxodo rural e a emigración.
Visita con cita previa
Pechado temporalmente por obras

Están situadas a 800 metros de altitude, datan do século XVII e están vinculadas ao mosteiro de Aciveiro. Trátase de dúas grandes pozas de gran capacidade nas que se almacenaba e conservaba o xeo para a conservación dos alimentos. Tamén subsiste a casa do neveiro, que era o responsable da explotación. Desde as neveiras existe una senda que nos leva ata a aldea de Grovas.

Supera os 1.000 metros de altitude e presenta grandes espazos abertos e amplas zonas de campos, matogueiras e extensas carballeiras. Existe unha ruta sinalizada e na súa cima hai un miradoiro cunha panorámica do municipio de Silleda.

Está situado preto do nacemento do río Lérez e foi fundado por unha comunidade de doce monxes no ano 1135, aínda que pronto chegaron a ser máis de 100 relixiosos. A igrexa é un dos exemplos do románico galego aínda que a fachada orixinal foi reconstruída no século XVIII. Unha das actividades que realizaban os monxes foi o comercio de xeo, procedente das neveiras da serra do Candán. A Asociación de Amigos do Mosteiro ten un perfil en Facebook desde o que informa de actividades, visitas guiadas, exposicións etc.

Ruta duns 15 quilómetros que circula paralela ao leito do río Lérez, con nin máis nin menos 40 pontes, entre as que destacan as pontes da Carballa, Maril ou Gomail, a ponte Vella de Andón ou a ponte do Crego, ademais dun conxunto de 12 muíños abandonados.

A Fundación Ceo, Ciencia e Cultura (FC3) é a encargada de xestionar o observatorio, destinado a fins científicos, didácticos e divulgativos.

Situada na serra do Candán e na garganta do río Grovas, nun contexto illado, está conformada por casas tradicionais. Foi unha aldea mineira dedicada á extracción de estaño e á venda de carbón de carballo. Abandonouse no ano 1969.

Nace en Aciveiro (Forcarei) e o seu leito, de gran beleza, debuxa camiños de arrieiros cheos de historia. Na zona de Moraña o río baixa con forza para acougar en Ribadumia e rodearse de cepas de albariño. Chega ao seu fin na ría de Arousa, no espazo protexido da lagoa de Bodeira e nos humidais do Vao e Punta Carreirón.

cun alto valor paisaxístico: amieiros, salgueiros, bidueiros, carballos, loureiros e algún castiñeiro bordean o seu leito, que discorre tranquilo, con algunhas zonas de rápidos, ata alcanzar o magnífico esteiro na ría de Arousa.

En Sabucedo mantense unha das tradicións máis singulares de Galicia e que expresa a forza simbólica do cabalo. A festa, que ten lugar en xullo, consiste en baixar as mandas de cabalos que viven libres no monte de Montouto e agrupalas nun recinto pechado, onde as e os aloitadores se enfrontan aos cabalos ata conseguir inmobilizalos e cortarlles as crinas.

Situado no antigo matadoiro municipal, edificado a partir de 1924, este museo mostra a vida tradicional na Estrada. Os obxectos expostos evocan os traballos no campo, os oficios tradicionais e a vida cotiá. A reprodución dunha aula dunha escola de principios do século XX e a colección de xoguetes tradicionais rememoran a infancia no ámbito rural.
Cita previa
Pechado temporalmente por obras, pode visitar o Museo en www.museo.aestrada.com

Para a promoción desta bebida organízase unha feira na que se serve a sidra ecolóxica da Estrada e doutras zonas produtoras. Pódese degustar este producto nos seguintes establecementos:

Sidrería Ribela
Trabadela, 12, Santa Mariña de Ribela, A Estrada
+34 655 112 386

Sidrería Peroja
Lugar Outeiro, 11, Agar, 36685 A Estrada
+34 986 588 131 / +34 669 880 542

Sidrería Camino
Lugar de Moreira, s/n, 36688 A Estrada
+34 629 585 711

Festa de Interese Turístico de Galicia que ten lugar en maio e na que a degustación do salmón, cociñado tanto á maneira tradicional como con receitas innovadoras, é a protagonista. O evento acompáñase de actividades lúdicas e festivas.

Predio señorial do século XIII, aínda que a maioría dos edificios que se conservan son de estilo barroco e do século XVIII. Ten un amplo xardín, unha horta, unha igrexa dedicada a san Antonio de Padua e varias casas para os xornaleiros. A propiedade explotaba o contorno agroforestal da Fraga da Pechada, a Carballeira de Ouriles e os prados de Subatán e Badoucos. A calidade dos xardíns fixo que gañase o nome de versalles galego.

Trátase dunha zona LIC, a paraxe está preto da serra do Candán, onde nacen moitos dos pequenos leitos que alimentan os ríos Ulla y Umia. Nos seus arredores está a Lagoa Sacra de Olives, que se suma ao atractivo deste hábitat singular que constitúe, ademais, a mellor representación de turbeiras ácidas de toda Galicia. Este ecosistema único e singular, que no ano 2001 se incluía na Rede Natura, remóntase á época do Neolítico.