O seu pequeno e tradicional centro urbano foi declarado Conxunto Histórico-Artístico en 1972

É o mellor exemplo de arquitectura tradicional de Galicia: hórreos, cruceiros e casas de pesca fan deste pequeno centro histórico un dos recunchos máis encantadores da Rías Baixas. A versión máis aceptada á hora de explicar o topónimo é a súa conexión coa raíz “comb”, que menciona o curvatura da costa neste punto.

Os seus hórreos ao pé do mar e os cruceiros das súas prazas fascinaron durante anos aos miles de viaxeiros que sucumben á súa maxia

Combarro é un museo ao aire libre. Declarado Lugar Histórico-Artístico en 1972, as súas rúas empedradas, os seus hórreos ao pé do mar e os cruceiros que presiden moitas das súas prazas fascinaron durante anos aos miles de viaxeiros que sucumben á súa maxia.

Aínda hoxe é un dos mellores exemplos que podemos atopar arquitectura rural galega. As pintorescas casas de pescadores da vila son estreitas, teñen fermosos balcóns de pedra ou madeira e nalgúns casos teñen un pórtico decorado con plantas onde viven os seus veciños.

Combarro ten un rico patrimonio etnográfico no que máis destaca sesenta hórreos, trinta dos cales están pegados ao mar. Trátase dun conxunto de palleiras, únicas en Galicia, construídas en pedra ou madeira. Utilizábanse como hórreo ou despensa e tamén protexían as casas dos seus donos. A maioría datan dos séculos XVIII e XIX.