Camino de invierno a Santiago de Compostela
LalínPontevedraRodeiroA EstradaSilleda
O Camiño de Inverno é unha ruta xacobea alternativa para entrar en terras galegas. Os peregrinos, sobre todo, en época invernal, evitando a dura ascensión polos cumes nevados de Ou Cebreiro, optaban por unha ruta xa descuberta os romanos, seguindo as cotas baixas da conca do río Sil. Desde Ponferrada (León), pasaban pola Ribeira Sacra e as terras pontevedresas do Deza onde se unían á ruta do Sueste ata Santiago
Características
Punto de partida e punto de chegada Parte dende Ponferrada ata Santiago de Compostela Descrición do percorrido As raíces do Camiño de Inverno remóntanse a unha vía romana que unía a explotación aurífera romana das Medulas, coa Vía XVIII do Itinerario Antonino. Seguía a rica conca aurífera do Sil, polo sur lucense, e o túnel romano de Montefurado. Continuábase cara á planicie de Lemos e Chantada salvando a canle dos ríos Lor, Cabe e Miño por pontes romanas, como o conservado en Barxa de Lor. En todo caso, o habitual era cruzar en barcas. A ruta ascendía desde Chantada cara á serra de Ou Faro, en cuxa ermida se podían invocar os favores da nosa Señora para chegar a Santiago, tras cruzar as terras do Deza, uníndose en Lalín (A Laxe) ao Camiño do Sueste Material recomendable Calzado e roupa cómoda. Chuvasquero, saco de durmir- Duración (días): 7
- Acceso a pé, en bicicleta, a cabalo, en motocicleta, con vehículo propio
- Lonxitude media das etapas: 30 km
- Dificultad : Media-alta
- Descrición do ámbito: Rural
- Lonxitude total do Camiño: 235 km
- Núm. de etapas recomendadas: 7
- Medio (M.I.D.E): 4
- Desplazamiento (M.I.D.E): 3
- Itinerario (M.I.D.E): 4
- Esfuerzo (M.I.D.E): 5
Servizos
- Punto de información: Sí
- Paneles informativos: Sí