De ruta polo xeodestino O Condado-A Paradanta
Nas rutas polo interior de Pontevedra, unha alternativa é dirixirnos cara ao sur ata a beira do río Miño. Aquí, os municipios de dúas comarcas uníronse para crear o Xeodestino Turístico Terras do Condado-A Paradanta. Un proxecto cuxo obxectivo é sumar forzas para crear un territorio identificable dentro da provincia e á vez diferenciable e atractivo para as e os visitantes.
Os municipios participantes forman parte desas dúas comarcas principalmente, A Cañiza, Arbo, As Neves, Covelo, Crecente, Mondariz, Mondariz-Balneario, Ponteareas, Salceda de Caselas e Salvaterra de Miño.
Desde a súa páxina oficial, ofrece unha síntese de todas as súas actividades por categorías, xa sexan festas, mercados, patrimonio histórico, gastronomía ou museos entre outros.
No que respecta a espazos naturais, atopamos varias zonas protexidas pola Rede Natura 2000 como o curso do río Tea, que tamén posee o certificado ZEC (Zona de Especial Conservación). Formado na súa maioría por bosque de ribeira, abarca ata 50 quilómetros nos que se poden localizar belos espazos para quen busca tranquilidade, así como praias fluviais ou áreas recreativas. Desde o "xeodestino" recomendan puntos como o paso de Tatín ou a ponte Cernadela, de orixe romana e cuxa maior e especial característica son os seus cinco arcos irregulares.
Outro enclave destacado é a Serra do Suido. Situado na parte nordés das comarcas abarca entre outros concellos, ao municipio de Covelo. É a serra onde nace o río Tea, e no seu interior localízanse elementos de gran interese cultural e etnográfico como "os foxos" onde se cazaba antigamente ao lobo. Aínda que neste caso non forma parte do proxecto Rede Natura é un lugar perfecto para quen lle guste desconectar e escaparse a camiñar.
Na Serra do Suido nace o Tea, e no seu interior localízanse "os foxos" que se utilizaban para cazar ao lobo
Tamén é interesante a visita a outros recunchos etnográficos, como o Serradoiro Hidráulico "Os Carranos ", Covelo. Construído en 1922, entre os elementos que acolle atópase unha nora de 5 metros de diámetro, e se nos gusta pasear, conta cunha ruta que segue a canle do Tea. Outras antigas construcións son a casa da auga, nas Neves ou o Museo pazo da Cruz. A primeira foi edificada no século XVIII e funcionou como casa reitoral e agora recuperouse como espazo etnográfico. Mesmo destino cumpre o museo, en Covelo, que alberga máis de 3.800 pezas, sendo unha das coleccións privadas deste tipo en Galicia.
Aproveitando a estancia por estas dúas comarcas, tamén é recomendable achegarse ao Baixo Miño, onde entre os elementos máis destacados localizamos os 36 muíños en liña de Folón e os 24 de Picón, algúns deles construídos no século XVIII.
Estas son algunhas propostas de todas as que se poden localizar no seu buscador, e ao que se poderían sumar moitas máis de gran interese como os diferentes balnearios históricos. O internauta atopará opcións desde hostalería ata actividades deportivas ou infinidade de carreiros para as persoas interesadas. Como curiosidade final, cabe mencionar que entre o catálogo de recursos para elementos etnográficos atópanse desde cruceiros ata petos de ánimas que se espallan polos seus municipios.
